Zakopane i jego część Olcza, gdzie znajduje się willa Kubecek, słynie z swoich pięknych krajobrazów, niepowtarzalnego klimatu oraz wyśmienitej rozrywki. Jest to jedno z tych miast i okolic, które każdy powinien odwiedzić, chociaż raz w swoim życiu. Wszyscy znajdą tutaj coś dla siebie, oprócz górskich szlaków turystycznych są tutaj tętniące życiem Krupówki oraz mnóstwo miejsc z piękną historią. Zapraszamy każdego, kto szuka spokoju i rozrywki na najwyższym poziomie.

Zakopane - informacje ogólne

Zakopanego nikomu nie trzeba przedstawiać, ponieważ jest jednym z najbogatszych pod względem naturalnych atrakcji miast w Polsce. Zawdzięcza to bezpośredniemu sąsiedztwu Tatr. Jest największym ośrodkiem sportów zimowych i dlatego nazywane jest zimową stolicą Polski. To najwyżej położone miasto w kraju, położone jest w Rowie Podtatrzańskim nad kilkoma pięknymi potokami, które wpadają do rzeki Zakopianki, później do Dunajca.

W granicach administracyjnych tego miasta znajduje się większa część Tatrzańskiego Parku Narodowego, co jest ogromną atrakcją turystyczną dla osób kochających naturę w nienaruszonym stanie. Centralnym punktem Zakopanego jest położone 838 m n.p.m. skrzyżowanie ul. Krupówki i Kościuszki, które tętni życiem o każdej porze roku. Jest tutaj mnóstwo atrakcji turystycznych. Wiele znakomitych knajp, restauracji i barów. Każdy, kto odwiedził Zakopane, jest pozytywnie zaskoczony pozytywnym, góralskim, klimatem tego miejsca. Na północ od miasta rozciąga się przepiękne pasmo Gubałówki, natomiast na południu można dostrzec górujący nad miastem Giewont. Sąsiaduje z gminami: Bukowina Tatrzańska, Kościelisko, Poronin, a także ze Słowacją.

Historia Zakopanego

Geneza Zakopanego rozpoczyna się od powstania osady w miejscu sezonowego wypasania owiec. Pierwszy donos o udzieleniu jej przywileju osadniczego wydał Stefan Batory w 1578 r., lecz dokument niestety zaginął. Oficjalnie został on potwierdzony przez Michała Wiśniowieckiego w 1670 r. Wtedy wioska liczyła jedynie 43 mieszkańców, wraz z Olczą i Poroninem. Początkowo wioska ta należała do króla, następnie została sprzedana wraz z częścią Tatr węgierskiej rodzinie Homolacsów. Wiek XVII przyniósł osadzie początek rozkwitu wraz z wybudowaniem w Kuźnicach huty żelaza, która później urosła do rangi największego zakładu metalurgicznego w Galicji. Prawdziwy renesans miasto to obchodziło w XIX wieku, kiedy to Tytus Chałubiński rozpoczął popularyzację tego miejsca ze względu na wspaniałe warunki klimatyczne. Doprowadziło to do przyznania Zakopanemu oficjalnie rangę uzdrowiska w 1886 r. W maju 1889 Zakopane wraz z dużą częścią Tatr zostało kupione przez Władysława Zamoyskiego, który został okrzyknięty mężem opatrznościowym tych terenów. Stworzył on podwaliny pod obecny Park Narodowy i nieoficjalnie nazwał „Państwo Zakopane”. Mimo wielkich utrudnień w dużym stopniu zmodernizował to miasto, zapewniając mu dostęp do wodociągów, elektryczności i wszelkich udogodnień. Chwalebnym było również zalesianie przez Zamoyskiego terenów Zakopanego i stoków górskich. Finalnie w 1933 roku Zakopane otrzymało prawa miejskie. II Wojna Światowa odbiła się dużym echem w tych terenach. W piwnicach hotelu Palace został stworzony areszt Gestapo, którego ze względu na organizowane tam nieludzkie tortury, okrzyknięto Katownią Podhala. Na początku marca 1940 w willi „Pan Tadeusz” przy Drodze do Białego miała miejsce III Metodyczna Konferencja NKWD i Gestapo. Koniec XIX wieku przyniósł Zakopanemu tytuł krajowego ośrodka kultury, które jest odwiedzane lub zamieszkane przez najwybitniejszych ludzi tamtego okresu. Swoją twórczość i życie łączyli z Zakopanem m.in.: Henryk Sienkiewicz, Władysław Orkan, Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz i inni. Stanisław Witkiewicz (ojciec) jest autorem tzw. stylu zakopiańskiego (zwanego też od jego nazwiska witkiewiczowskim) w budownictwie. Do największych zabytków tej okolicy należą: : barokowy drewniany kościółek obok Cmentarza Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku; góralska zabudowa drewniana; budowle w stylu zakopiańskim; wille (np. Koliba, Pod Jedlami, Atma i inne).

Zakopane i okolice - transport

Wraz z rosnącym zainteresowaniem tymi terenami przez zwiedzających, modernizacji poddano środki transportu do jak i po Zakopanem. Dojeżdżają tutaj pociągi, przewozy autobusowe są zapewniane przez wielu przewodników w ramach regularnych, całorocznych kursów, jak i okresowych o natężonej częstotliwości. Po mieście jak i między miejscowościami regularnie kursują tzw. busy. Dotrzeć można bez większych problemów do początków szlaków turystycznych prowadzących w Tatry i okolice oraz obiektów turystycznych (np. wyciągów i tras narciarskich) – m.in. do wylotów dolin: Chochołowskiej, Kościeliskiej, Małej Łąki, Strążyskiej, Białego, do Kuźnic – dolna stacja kolei linowej na Kasprowy Wierch, tras narciarskich pod Nosalem, Jaszczurówki, Toporowej Cyrhli, Brzezin, Zazadniej, Wierchporońca, na Głodówkę, do granicy na Łysej Polanie, Palenicy Białczańskiej (droga do Doliny Roztoki i Morskiego Oka), do Bukowiny Tatrzańskiej, Poronina, Białego Dunajca, Małego Cichego, Murzasichla, Olczy, na Szymoszkową Polanę, do dolnej stacji kolei krzesełkowej „Butorowy Wierch”, do Kościeliska i Witowa.

Co w sobie kryje Olcza?

Ta przepiękna część Zakopanego, znajduje się na jego wschodniej części. Jest tutaj cicho, malowniczo i spokojnie. Przepływa przez nią Olczyski Potok. Pierwsza wzmianka o tym rejonie pojawia się już w 1629 roku. W roku 1914 została utworzona nowa parafia NMP Objawiającej Cudowny Medalik. Było to podziękowanie za odzyskanie niepodległości w 1918 roku. W 1988 roku zakończono budowę nowego kościoła na Olczy. Jest to jedna z większych atrakcji tego rejonu. Jest również wiele nowo otwartych atrakcji w tej części Zakopanego. Jedną z nich jest Papugarnia, w której można miło spędzić czas z dziećmi. Jest w niej hodowane wiele gatunków egzotycznych ptaków, które można pogłaskać i pobawić się z nimi. Istnieje również szlak Dolina Olczyska. Jest to niedługa, niewymagająca trasa mierząca 2 kilometry. Jest ona położona pomiędzy Nosalem Małym a Wielkim. Przepiękna, malownicza trasa, zajmuje jedynie 45 minut. Ze względu na łatwość jest ona predyktowana dla rodziny dziećmi.